Ideas para vivir o Advento (II): Vísperas, a oración da tarde

Sabido é, irmáns todos na Única Fe, membros e membras do Igrexo Dylanianoniana dun Día Destes, que o Noso Señor requiere que o recibamos preparados. Moitas persoas pías coñeceredes, e incluso algún herexe que anda ceibo, con tendencia a preparar as vísperas. Mesmo vós, antes de ir botar un polvo de sabadete, pensádeo, pasades pola ducha o venres sexades home ou muller e pese a que a sabedoría popular deixa ben claro que

"a cousa non se lava
se non non sabe a nada".

Pero é así: o mesmo que cando tiramos sen querer o muro do viciño por riba dos seus repolos collemos o legón para estar preparados para a súa chegada, cada unha das nosas accións merece unha preparación previa e a visita do NosoSeñor non había de merecelo menos que un incidente casual co que ganaches un par de metros para os teus tomates.

É por iso que vos falaremos a seguir da oración da tarde, as Vísperas: celébranse as vísperas pola tarde (é por iso que sechaman oración da tarde, claro), cando atardece (valla a rebuznancia) e o día vai de caída (pese a que co noso horario pode anoitecer ás once, mira ti qué mal ten para estar nunha terrazola baixando garimbas). Dacordo cos Principios e Normas Xerais da Liturxia das Horas Musicais Dylanianonianas, a oración para as vísperas dA Chegada neste cuarto xoves do Salterio e previo á NoiteBoa é a seguinte:

***

INVOCACION INICIAL

VICARIO: Dylan, amigo, vén no noso auxilio.
RESPOSTA PIADOSA: Señor (Tales of Yankee Power), date presa en socorrerme. Gloria a ti, ó teu órgano (Hammond) e maila túa harmónica. Amén.

HIMNO

Porque é tarde, meu Dylan,
porque cae a noite e se anubra o meu camiño,
porque temo perder as rodeiras que seguín,
non me deixes só e queda comigo.

Porque fun rebelde e escoitei a Brús
e fedellei nas letras de Wilco,
e mesmo fun a un concerto dos Rolling
e máis a outro de Billy Bragg

Perdóame, Dylan, e queda con nós.

Porque ardo en sede de ti
e en fame do teu trigo, vén,
senta á nosa mesa,
abáixate a ser noso amigo.
Qué amodo cae a tarde,
Queda con nós.

Amén

SALMODIA

Ti es, señor (Tales of Yankee Power) o noso benfeitor e o noso refuxio no trebón no que nos poñemos a salvo. ¡Feliz o pobo que ten por Deus a Dylan!

(Segue á salmodia, inmediatamente, un momento de meditación gorentando a birra)

LECTURA BREVE

Teimade firmemente alicerzados e inconmovibles na fe e non vos afastedes da esperanza do evanxeo que oístes, que foi predicado a toda criatura con reproductores de música baixo os ceos.

RESPONSORIO

VICARIO: Dylan é noso pastor, nada nos falta.
RESPOSTA: Dylan é noso pastor, nada nos falta.

VICARIO: ¡No verde parqué do IFEVI fainos chimpar!
RESPOSTA: Nada nos falta.

VICARIO: Gloria a Dylan, á súa harmónica e ó órgano Hammond.
RESPOSTA: Dylan é noso pastor, nada nos falta.

CONCLUSION

VICARIO: Dylan vos bendiga, vos garde de todo mal e vos leve ó Concerto Eterno (e non acústico, por Dylan)
RESPOSTA: Amén.

***


Non fai falta advertir ás xentes da Única Boa Fe que este acto litúrxico ha de acompañarse coa música de Deus que a cada quen mellor lle proa, unhas bebidas e artículos do fumador no caso necesario.

Quedade con Dylan.


Iconografía do rito: a chavala que mellor lía e tira birras no medio, e os dylanianonianos arredor, sen afeitar, esperando que rule. (Que ninguén interprete isto como unha estructura machistopatriarcal da Igrexa Dylanianoniana, ¡por Dylan!)

Dúbida comprensible a día de hoxe (xoves de adviento fumbolístico eurocópico): ¿É posible celebrar as vísperas vendo fútbol, sexa un roxo ou ruso? É posible, é, sempre que se baixe o volume dos comentarios e se suba o da Música Divina. ¿Que estades nun bar? Ben que facedes vós que podedes, pero se ameazades con marchar sen pagar e levades a discografía dylanianoniana é case imposible estatísticamente que non deades cun camareiro ó que lle guste algún dos discos e volo poña de bo xorne. E se non lle gusta, ¿qué facedes nese bar? ¿Evanxelizar? Ah, entón vale: ¡pero que poña a Dylan aínda que ás veces se escoite máis a San Camacho Mandrilista dos Juevos Como Polotas!